گوگل، یکی از ابر قدرتهای دنیای دیجیتال و تکنولوژی ما، در نوامبر ۲۰۰۹ از یک زبان برنامهنویسی به نام Go برای عموم رونمایی کرد. از قضا این زبان با استقبال خوبی هم مواجه شد به طوری که امروزه یکی از اولین انتخابها برای توسعه نرمافزاری توسط کمپانیهای مطرح است.
اگر سری به وبسایت گو بزنید، میبینید که کمپانیهای مهمی چون پیپل، توییتر، اوبر، نتفلیکس، مایکروسافت و… از زبان برنامهنویسی Go یا همان Go Lang استفاده میکنند. بیایید با هم کمی بیشتر با این زبان برنامهنویسی آشنا شویم تا علت محبوبیت و کاربردی بودن آن را بهتر درک کنیم.
زبان برنامهنویسی گو (Go) چیست؟
زبان برنامهنویسی گو یکی از شبیهترین زبانها به برنامهنویسی C است که میتواند کارایی بالایی را برای برنامهنویسان متخصص و حرفهای فراهم کند. البته در کنار این شباهت، تفاوتهای زیادی نیز وجود دارد که جوانب مختلفی، زبان برنامهنویسی Go را نسبت به C برتر میسازد.
در حالی که یادگیری یک زبان برنامه نویسی جدید ممکن است برای برخی، ترسناک بهنظر بیاید، گو از جمله زبانهایی است که برای هر سطح از دانش برنامهنویسی پیشنهاد میشود. علت این موضوع هم پشتیبانی از ویژگیهای کاربردی از جمله ارثبری، اشارهگری و… است که در کنار آن سیستم مدیریت اتوماتیک حافظه نیز ارائه میشود. حالا این سیستم چه کارایی دارد؟
زمانی که یک برنامهنویس قصد مدیریت حافظه را به صورت دستی داشته باشد، علاوه بر زمان زیادی که صرف میشود، ممکن است در برنامههای حجیم، این مدیریت اشتباهپذیرتر باشد. در نتیجه وجود یک سیستم اتوماتیک میتواند در زمان و هزینههای برنامهنویسی کاهش چشمگیری ایجاد کند.
در مجموع میتوان گفت زبان برنامهنویسی Go یک زبان مناسب برای یادگیری و توسعه نرمافزاری است که هر فرد علاقهمند به برنامهنویسی ساختارمند، میتواند از آن بهره ببرد.
مزایا و معایب برنامهنویسی به زبان گو (Go)
هر زبان برنامهنویسی مزایا و معایبی دارد که باعث میشود عدهای به سمت آن گرایش پیدا کنند و در مقابل عدهای دیگر از آن فراری باشند.
مزایای برنامهنویسی به زبان گو (Go)
در کنار سریع و قابل درک بودن، گو زبان بسیار محبوبی از نظر مولتی تسکینگ است. این یعنی شما به طور همزمان میتوانید چندین کار را با زبان گو پیش ببرید. پشتیبانی گوگل از این زبان به عنوان طراح اصلی نیز سبب شده توابع و متدهای بسیار کاربردی در آن لحاظ شود. اما همه ماجرا این نیست!
- کتابخانههای غنی
- بدون نیاز به تعریف کلاس برای ارثبری
- قوانین محدود، ساده و قابل فهم (در حد سادگی پایتون و روبی)
- انعطافپذیر و سریع
- سیستم اتوماتیک مدیریت حافظه
- و…
علل دیگر محبوبیت این زبان برنامهنویسی هستند.
معایب برنامهنویسی به زبان گو (Go)
در کنار مزایا، بد نیست کمی از معایب زبان گو نیز بدانید تا با درک بهتری نسبت به انتخاب آن اقدام کنید.
- رابط کاربری ضعیفتری در کتابخانهها در مقایسه با سایر زبانهای برنامهنویسی دارد
- ممکن است گاهی نیاز به مدیریت حافظه به صورت دستی داشته باشید
- در دیباگ کردن پروژهها گزارشاتی مبنی بر به مشکل خوردن به گوش رسیده است
- ماشین مجازی (Virtual Machine) ندارد
- امنیت برنامهنویسی بعضا به مشکل میخورد
- با اینکه پکیجها و منابع بسیار قویای برای آن در نظر گرفته شده، اما این زبان یک زبان برنامهنویسی شیگرا نیست
پیشنیاز آموزش زبان برنامهنویسی گو
اگر تصمیم به آموزش زبان برنامهنویسی Go گرفتید، اول از همه باید بدانید که مسیر پیش روی شما، به سادگی یادگیری زبان پایتون خواهد بود. البته که یکی از اصلیترین پیشنیازهای یادگیری برنامهنویسی، داشتن علاقه وافر به این حوزه است. اما در کنار این علاقه، داشتن آشنایی نسبی با محیطهای برنامهنویسی، درک درست از روند حل مساله و روبهرویی با چالشها از جمله دیگر ویژگیهایی است که برای یادگیری زبان برنامهنویسی گو باید در نظر بگیرید.
در این میان، داشتن سیستمی که بتواند برنامهنویسی به زبان Go را پشتیبانی کند، از الزامات دیگر است. از آنجایی که برای برنامهنویسی گو باید فریم ورک مخصوص آن را از وبسایت Go دانلود و نصب کنید و امکان کدنویسی از طریق وبسایت را ندارید، باید حداثلهای سیستم مناسب برای برنامهنویسی را فراهم کنید.
آشنایی مقدماتی با زبان برنامهنویسی Go
برای اینکه درک بهتری از این زبان برنامهنویسی داشته باشید، بد نیست سری به سایت Go بزنید و تور آشنایی با این زبان را پشت سر بگذارید. در این تور میتوانید ماژولهای مختلف موجود در Go Lang را ببینید و تست کنید. البته این راهنما به زبانهای دیگر هم موجود است، اما هنوز از زبان فارسی پشتیبانی نمیکند (اینکه ممکن است در آینده زبان فارسی اضافه شود یا خیر مشخص نیست).
شما همچنین میتوانید به کمک این تور، تک پروژههای مختلفی را تست و اجرا کنید تا ببینید آیا اصلا از روند کاری گولنگ خوشتان میآید یا خیر. در کنار این تور، بخشی تحت عنوان بازی (Play) در سایت گو وجود دارد که یک نسخه ابتدایی از و تحت سرویس وب از دیباگر Go است که بر روی سرورهای go.dev اجرا میشود. این سرویس یک برنامه Go دریافت می کند، آن را بررسی می کند، کامپایل می کند، پیوند میدهد و برنامه را در داخل یک جعبه شنی اجرا میکند، سپس خروجی را برمیگرداند.
در صورتی که سیستم مورد نیاز برای نصب گو را ندارید، میتوانید از این دو سرویس تحت وب گو موقتا استفاده کنید. البته این سرویسها برای پروژههای بزرگتر و واقعی، کارتان را راه نمیاندازد.
گو یا پایتون؟
زبان پایتون یک زبان شیگراست در حالی که گو اینطور نیست. البته این به معنی برتری یکی نسبت به دیگری نبوده و هدف ما از این مقایسه، کاربرد این زبانها در حوزههای مختلف و همچنین سادگی در یادگیری آنها است.
- زبان برنامهنویسی گو و پایتون هر دو در مقایسه با زبانهای سطح بالای دیگر مثل جاوا و سی پلاسپلاس، سادهتر هستند.
- زبان پایتون بر روی سیستمعاملهای مختلف قابل اجراست.
- Go یک زبان رویهای، کاربردی و دارای قابلیت اجرایی همزمان است در حالی که پایتون یک زبان شیگرا، امری، کاربردی و رویهای است.
- Go از همزمانی اجرایی پشتیبانی میکند، در مقابل برای پایتون هیچ مکانیزم همزمانی داخلی تعریف نشده است.
- Go برای برنامهنویسی سیستم ایدهآل است در حالی که پایتون یک زبان محبوب است که برای حل مسائل علم داده استفاده میشود.
- Go از وراثت پشتیبانی نمی کند (برای تعریف وراثت نیازی به تعریف کلاس ندارید و از طریق کتابخانهها و منابع موجود میتوانید نیاز خود را برطرف کنید) در حالی که پایتون از وراثت پشتیبانی میکند.
به عنوان نکتهی نهایی، به دلیل اینکه زبان برنامهنویسی Go توسط ابرقدرتی به نام گوگل پشتیبانی میشود، انتظار میرود آپدیتها و ویژگیهای کاربردی بیشتری در آیندهای نزدیک به آن افزوده شود. همچنین کمپانیهای کوچک و بزرگ بیشتری به این زبان برنامهنویسی روی آوردهاند که با توجه به نوظهور بودن آن نسبت به سایر زبانهای برنامهنویسی، میتوان گفت استقبال بسیار خوبی از آن شده است.
حالا شما بگویید، با همه این تفاسیر، زبان برنامهنویسی گو را برای استفاده در پروژههای خود در نظر میگیرید یا از آن فراری میشوید؟