گوگل اخیراً اعلام کرد با استارتاپ کایروس پاور (Kairos Power)، توسعه‌دهنده رآکتورهای کوچک مدولار، قراردادی برای تأمین برق مراکز داده و هوش مصنوعی امضا کرده است. ماه گذشته نیز مایکروسافت با شرکت انرژی Constellation برای احیای رآکتور ازکارافتاده‌ای در نیروگاه هسته‌ای پنسیلوانیا به توافق رسید. بااین‌حال چرا این شرکت‌ها به‌سمت انرژی هسته‌ای می‌روند؟ در این مطلب، این موضوع را بررسی می‌کنیم.
گوگل پیشتر اعلام کرد اولین رآکتور هسته‌ای خود را سال 2030 راه‌اندازی می‌کند سپس رآکتورهای بیشتری تا سال 2035 فعال خواهند شد. البته گوگل تنها شرکتی نیست که به‌دنبال انرژی هسته‌ای برای تحقق جاه‌طلبی‌های هوش مصنوعی خود است. ماه گذشته، مایکروسافت قراردادی با شرکت انرژی آمریکایی Constellation بست تا رآکتوری را که 5 سال خاموش بود، فعال کند.
خلاصه می‌توان گفت غول‌های فناوری به انرژی هسته‌ای روی آورده‌اند تا برق مراکز داده موردنیاز برای آموزش و اجرای مدل‌های هوش مصنوعی خود را تأمین کنند.
علت روی‌آوردن شرکت‌های فناوری به انرژی هسته‌ای
شرکت‌های فناوری برای یافتن منابع انرژی به‌منظور تأمین برق مراکز داده خود تحت فشار هستند، این مراکز زیرساخت هوش مصنوعی مدرن را بنا می‌کنند. همچنین هزینه برق و نگهداری سرورهای مجهز به پردازشگرهای گرافیکی عموماً خیلی گران هستند؛ به همین دلیل برخی توسعه‌دهندگان این سرورها را اجاره می‌کنند.
طبق گزارش تحقیقاتی آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود مصرف جهانی برق در مراکز داده، بخش هوش مصنوعی و بازار ارزهای دیجیتال از 460 تراوات‌ساعت (TWh) در سال 2022 به بیش از 1000 تراوات‌ساعت در سال 2026 افزایش یابد.
از سویی، محققان دانشگاه کالیفرنیا سال گذشته مطالعه‌ای منتشر کردند که نشان داد ChatGPT به‌ازای هر 10 تا 50 درخواست، 500 میلی‌لیتر آب مصرف می‌کند؛ باتوجه‌به اینکه هر هفته، بیش از 250 میلیون نفر در سراسر جهان از ChatGPT بهره می‌برند، می‌توان تخمین زد همین یک چت‌بات چقدر آب و برق مصرف می‌کند.
هوش مصنوعی مولد درحال‌حاضر بسیار پرکاربرد و انقلابی به نظر می‌رسد اما شرکت‌های بزرگ فناوری برنامه‌های بسیار گسترده‌تری برای این فناوری در سر دارند. مطمئناً یکی از گزینه‌های مطمئن آن‌ها برای تأمین برق، انرژی هسته‌ای است.
البته استفاده از انرژی هسته‌ای چندان بدون حاشیه نیست. بسیاری از فعالان آب‌وهوا با چنین منابعی مخالف هستند؛ چراکه این انرژی آسیب‌های زیست‌محیطی مختلفی به بار می‌آورد. این انرژی را انرژی «پاک» می‌نامند؛ چون هنگام تولید برق دی‌اکسیدکربن یا سایر گازهای گلخانه‌ای تولید نمی‌کند اما واقعیت این است که جایگزین قابل‌قبولی برای منابع تجدیدپذیر مثل انرژی بادی و خورشیدی نیست و زباله‌های خطرناکی به‌جا می‌گذارد.